Perzikkruid - Persicaria maculosa
De stengels groeien meestal rechtop, in
sommige gevallen liggend en zijn vertakt. De bladeren zijn langwerpig, aan de
voet versmald, met een spitse top en gegolfde randen. De stengels van de
bladeren kort en hebben geen klierharen. Op het blad bevindt zich een
halvemaanvormige vlek.
De naam perzikkruid heeft niets met
perziken te maken maar is afgeleid van de Latijnse naam van de plant:
Persicaria Maculosa. Tegenwoordig wordt trouwens de naam Polygonum gebruikt.
Perzikkruid komt algemeen voor in tuinen,
moestuinen, akkerland en langs slootkanten. Het kruid is herkenbaar aan de
altijd aanwezige bruinachtige vlek in het blad.
Haar oorsprong ligt in Europa en Zuid-Azië.
Als cultuurvolger is ze een kosmopoliet geworden (behalve in de polen en in
woestijnen). Ze is zeer algemeen. De stengels staan recht overeind of zijn
opstijgend, zelden liggend en de bladeren zijn lancetvormig, spits en hebben
een gegolfde rand en zijn veelal gevlekt.
Een legende:
Volgens de legende stond dit plantje op de
berg Golgotha waar Jezus werd gekruisigd. Het bloed druppelde op het
perzikkruid waardoor er nu nog steeds
een vlek te zien is op de bladeren. In de volksmond wordt dit plantje dus ook
Jezuskruid genoemd.
In de 15de eeuw was de heilzame werking van de plant al
bekend. Toen werd ze ook al omschreven onder een andere naam. Toen werd de
plant in hoofdzaak gebruikt als wondkruid of als bloedstelpend geneesmiddel.
Omdat de wortels lijken op een slang werd het kruid ook gebruikt tegen het gift
van slangenbeten. De oude naam voor het kruid was “Serpentaria”. Bij het
leerlooien werd het ook gebruikt.
Perzikkruid schijnt medische eigenschappen
te hebben. Het perzikkruid kan helpen tegen maagzweren en ontstekingen in de
buik. Gedroogd perzikkruid in een kruidenthee schijnt uitstekend te helpen
tegen deze klachten. Ook als je last hebt van open wonden helpt perzikkruid dat
gekneusd is uitstekend tegen deze wonden. Tenslotte kan perzikkruid gebruikt
worden als gorgeldrank tegen keel- en strottenhoofdontstekingen. Het is dan wel
de bedoeling dat de gehele plant eerst gedroogd wordt.
De werkzame stoffen:
– Looistoffen.
– Suikers.
– Oxaalzuur
– Suikers.
– Oxaalzuur
Looistoffen hebben stelpende en ontsmettende
eigenschappen. Ze worden gebruikt om de proteïne in slijmvliezen en ander
weefsel te laten bezinken. Dit bezinksel voorkomt de voeding van bacteriën en
versnelt dus het genezingsproces van wonden en ontstoken slijmvlies. De werking
van looistoffen bestrijdt bovendien de gevoeligheid en de pijn. Dit is
hetzelfde proces waar men gebruik van maakt om dierenhuiden te looien, vandaar
de naam looistoffen. In de geneeskunde worden looistof houdende planten
gebruikt om diarree, bronchitis langzaam helende wonden, mondinfecties en
aambeien te strijden. Veel gebruik van looistoffen voor het bestrijden van
kwalen is schadelijk, dat is dan ook de rede om er voorzichtig mee te zijn.
Suikers of koolhydraten hebben een
belangrijke functie in het lichaam van mens en dier. Ze zijn energie voor het
lichaam. Daarnaast spelen ze een rol bij de stofwisseling.
Oxaalzuur is giftig. Dit zuur zit in vrije
vorm of als verbinding met calcium- of kaliumzout in de bladeren van
klaverzuring en rabarber. Het is een prikkelende stof die in sterke dosis giftig
is.
Medische aspecten:
Perzikkruid is en zeer sterk samentrekkend
kruid, waardoor het gebruikt kan worden bij alle bloedingen, zowel inwendig als
uitwendig.
Bevorderd de spijsvertering, help bij diarree.
Het is bloedzuiverend. Het is een goed middel tegen klachten van de bovenste
luchtwegen. Perzikkruid helpt tegen nierkwalen, nierstenen, reuma, aambeien, bloedvloeiingen
zoals bloedend tandvlees, maagzweer, maagontsteking en maagkanker. Perzikkruid
kan ook gebruikt worden om wonden te genezen. Als je de verse bladeren kneust
dan kan je het sap op de wonden smeren.
Gorgelen met Perzikkruid geneest kiespijn
en keelontsteking.
Kook de hele plant een tiental minuutjes en
laat dit afkoelen. Nadat het drankje voldoende afgekoeld is kan je het
gebruiken als gorgeldrankje.
Er kan ook thee gezet worden van deze plant
maar je mag hiervan maar elk half uur, 1 lepel van drinken!
Theerecept: De stengel en bladeren fijnsnijden,
kort laten koken en dan 2 uurtjes laten trekken en afkoelen. De thee is niet
erg smakelijk, maar aangezien je hiervan maar 1 lepel per half uur mag drinken
is dit niet zo erg. Als je toch niet zo verzot bent op de smaak kan je de thee
op smaak brengen met o.a. munt.
Zoals bij de meeste wilde planten zijn de
jonge blaadjes rauw eetbaar en moet je de oudere bladeren koken als spinazie.
De zaden zijn caroteen houdend, dit
intensiveert de kleur van de bevedering van de vogels.
De scherpe smaak van perzikkruid ontstaat
door de etherische olie. Etherische olie kent vele manieren van gebruik.
De meeste zaad etende vogels lusten de
zaden van het perzikkruid graag. Onrijpe en rijpe zaden worden opgenomen.
De bloemen, het blad en de wortel,
gedroogd, kunnen we gebruiken om er thee van te trekken voor de vogels. De
zaden bevatten caroteen, wat ten goede komt aan de intense kleur van de
bevedering. Vaak kom je in de literatuur tegen dat perzikkruid de rui van de
vogels bevordert. Bewijzen hiervoor zijn er niet. Het kan goed zijn dat de
caroteen die de plant bezit hier de oorzaak van is. Ook kan men het zaad drogen
om voorraad te hebben voor de wintermaanden. De voedingswaarden lopen terug bij
het drogen van de plant.
Disclaimer bij het gebruik van deze blog
"Wilde
planten in Brugge" is niet verantwoordelijk voor eventuele schade, van
welke aard dan ook, als gevolg van het gebruik van planten voor medische of
culinaire doeleinden. “Wilde planten in
Brugge” kan niet aansprakelijk gesteld worden voor aanspraken die voortkomen uit
de verkeerde determinatie van een kruid of het verkeerde gebruik ervan in de
ruimste zin van het woord. Dit artikel vervangt niet het deskundig advies van
een arts of een erkend fytotherapeut.
Bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten