zondag 12 juni 2016

Zilverschoon

Zilverschoon -  Potentilla anserina



Zilverschoon is een inheemse plant uit de rozenfamilie. De naam van deze plant komt door het zilverig uiterlijk dat ontstaat door zijdeachtige haartjes waarmee de plant – en vooral de achterzijde van de bladeren -  bedekt is.

De achterzijde van de bladeren is zilverkleurig


Potentilla komt van het Latijnse woord potens (krachtig). Dit hoor je nog in het woord ‘potentie’. Dit vanwege de geneeskrachtige werking. Anserina betekent "van de ganzen" omdat de bladeren blijkbaar door de ganzen graag gegeten werden. 
De bladeren vormen een bladrozet. De lange, kruipende stengels zijn vaak roodachtig. Ze wortelen op de knopen.

Zilverschoon komt voor op vochtige plekken langs wegen en in het weiland. De plant is giftig voor paarden, vooral na het eten van grote hoeveelheden en langere tijd.

De bloem is geel en heeft een doorsnede van 1,5-2 cm. Er zijn vijf afgeronde kroonbladeren en tien kelkbladeren. De bloem is voorzien van veel meeldraden. Zilverschoon bloeit alleenstaand aan lange bloemstelen van mei tot augustus.
Zilverschoon is een zeer algemeen voorkomend plantje dat zich overal ter wereld thuis voelt. Het werd vroeger geteeld om de (zoetachtige) wortelstok, die men at zoals wij nu aardappelen eten.


In Europa is het ook altijd gebruikt als medicinaal kruid, vooral bij pijnlijke menstruatie, vanwege de ontkrampende werking. Johann Künzle (Zwitserland, 1911) schreef dat elke vrouw dit kruid moet kennen omdat er nauwelijks betere remedies zijn tegen menstruatiekrampen en bloedingen. Hij adviseerde op de tien dagen voorafgaand aan de menstruatie twee kopjes van het aftreksel van het kruid te drinken. "De hele plant heeft therapeutische effecten: het verkoelt, versterkt en werkt samentrekkend".

Zilverschoon werkt ook krampstillend bij bijvoorbeeld diarree, maagdarmkramp en winderigheidskoliek. Een aftreksel van de plant werd vroeger gebruikt bij oogontsteking of als gorgeldrank bij kiespijn en ontstoken tandvlees. Bij bloedende aambeien werd een sterke thee als lotion op de aambeien aangebracht terwijl een lichte thee inwendig werd genomen. Bij kleine nierstenen werkt zilverschoon diuretisch (verhoging urineproductie).

Het helpt zweertjes te helen bij de mond en is goed bij keel problemen. Het zorgt dat losse tanden weer vast gaan zitten.

Het is nog niet wetenschappelijk bewezen, maar de plant lijkt ook antiviraal te werken.

Gedestilleerd water van het kruid was vroeger een geliefd cosmetisch middel om sproeten, vlekken en puistjes weg te halen, en om de huid na zonnebrand te herstellen.

Recept thee:
1 kopje kokend water op een eetlepel gedroogd kruid. 15 minuten afgedekt laten trekken, zeven. 2-3 kopjes per dag na de maaltijd.

Opgepast:
Niet gebruiken bij hepatitis.
Niet gebruiken bij nierproblemen m.u.v. nierstenen.


Als je het aftreksel van de wortelstok zoet met bijvoorbeeld honing is het een uitstekende gorgeldrank voor een zere keel en mondzweertjes. (de keel is het complement van het onderlichaam, Stier tegenover Schorpioen).   Het helpt ook bij loszittende tanden.

Vroeger at men de vettige wortelstok in tijden van hongersnood,  (Maan in Schorpioen) zowel de Indianen, de Eskimo’s , de Chinezen als de Europeanen, geroosterd, gekookt of rauw. Het smaakt klaarblijkelijk een beetje naar wilde kastanje of zoete aardappel. En men gaf baby’s een gedroogd stukje wortelstok om op te kauwen om de pijn te verlichten bij het doorkomen van tandjes.

De wortels van zilverschoon zijn eetbaar. Ze zijn extreem breekbaar, niet vezelig en hebben een knapperige structuur met de smaak van noten. Ze kunnen rauw gegeten worden en zijn vooral zetmeelleveranciers (veel meer dan bijvoorbeeld aardappels). Gekookt, gestoomd of geroosterd, of gedroogd en verpulverd tot meel voor brood zijn ze makkelijker verteerbaar. De beste tijd om wortels te oogsten is in de herfst, zodra de bladeren oranje-bruinig worden. Maar ook in de winter en in de lente zijn ze goed te eten. 's Winters zijn ze echter niet makkelijk te vinden omdat het blad afsterft.

In oude alchemistische boeken wordt beschreven over de zilverschoon elixir. Het zou helpen om de paranormale gaven te versterken en zorgen dat je de gedachten van de ander kan verstaan. Het helpt om de telepathische verbinding te versterken.

Dit was vooral handig als je perse luistervinkje wilde spelen en wilde horen waar mensen het over hadden. Men maakte een drankje van de wortel van zilverschoon, honing en paar druppels die tijdens de volle maan opgevangen zijn.



Disclaimer bij het gebruik van deze blog

"Wilde planten in Brugge" is niet verantwoordelijk voor eventuele schade, van welke aard dan ook, als gevolg van het gebruik van planten voor medische of culinaire doeleinden.  “Wilde planten in Brugge” kan niet aansprakelijk gesteld worden voor aanspraken die voortkomen uit de verkeerde determinatie van een kruid of het verkeerde gebruik ervan in de ruimste zin van het woord. Dit artikel vervangt niet het deskundig advies van een arts of een erkend phytotherapeut.

Geen opmerkingen: