zaterdag 23 april 2016

Gevlekt longkruid

Gevlekt longkruid (breed longkruid) - Pulmonaria officinalis
 
 


De plant behoort tot de familie van de ruwbladigen (Boraginaceae).
De wortelbladeren zijn bleekgroen gevlekt. De bloemen zijn eerst rood maar verkleuren later paars.

 

De plant werd vroeger gebruikt als geneesmiddel voor de longen. Pulmonaria is afgeleid van pulmo (long). Officinalis betekent  geneeskrachtig of uit de apotheken.

 

De kleine paarse en roze bloemetjes van de plant Longkruid verschijnen vroeg in het voorjaar. De bladeren van deze plant zijn stug en groen en hebben vlekken. Vanwege zijn sierwaarde is het een geliefde tuinplant.
De naam van de plant verwijst in het Nederlands en in het Latijns naar de longen (pulm = long).
Dit stamt af van een oud gebruik om de plant te gebruiken bij klachten aan de luchtwegen.


Men gebruikte de plant om slijm en vocht af te voeren, om de hoest te stillen, om aan te sterken. Men gebruikte het zelfs bij ernstige klachten zoals longontsteking. Longkruid werd zo waardevol bevonden, dat het gedroogde blad zelfs verplicht in elke apotheek aanwezig moest zijn.

Met de huidige technologie weten we dat de plant een bron is van vitamine B en C, maar ook van de mineralen silicium, kalium, calcium en ijzer. Allemaal stoffen die weerstandsverhogend en opbouwend voor het lichaam zijn. Dus die voorouders van ons waren zo gek nog niet.

Enkel de bovengrondse delen van het bloeiend kruid worden gebruikt....
In de volksgeneeskunde wordt het kruid toegepast bij keelpijn, heesheid, hoest en slijmophoping. Bij buikloop en diarree en bij blaasklachten drinkt men longkruidthee.

 

Wil je preventief, of bij de eerste verschijnselen van verkoudheid, een natuurlijk middel gebruiken? Dan kun je thee maken van het veilige Longkruid. Het groeit in het wild vaak onder bomen, maar wanneer je hem in je eigen tuin zet, kun je genieten van de sierwaarde, de insecten én er gebruik van maken wanneer nodig.


Drink verdeeld over de dag ongeveer een liter thee gemaakt van de bovengrondse delen. Er zit geen specifieke smaak aan het kruid. Eventueel kun je er nog venkel of zoethout aan toevoegen. De stugge bladeren zijn eetbaar en kunnen worden fijngesnipperd in een salade, samen met de bloemetjes.
Wanneer je het kruid wilt drogen voor de winter, pluk dan niet te veel bladeren. De plant gaat dood wanneer er téveel van geplukt wordt.

Er is ook tinctuur van Longkruid verkrijgbaar bij de betere drogist. Deze alcoholische oplossing van het kruid, genaamd tinctuur Pulmonaria, werkt nog iets sterker dan de thee. 

Laat je bij ernstige klachten uiteraard wel begeleiden door een (natuur)arts of andere deskundige. Want vergeet niet dat, voordat antibiotica werd uitgevonden, een longontsteking vaak een dodelijke afloop had.
Wanneer je wel gebruik moet maken van antibiotica, is het raadzaam om daarna goed uit te zieken, gezond te eten, veel buitenlucht in te ademen én de weerstand te verhogen met een natuurlijk middel zoals longkruidthee.
Zo kun je er zelf voor zorgen dat de kans dat je weer ziek wordt kleiner wordt!
(bron: Andrea Bleeker op http://www.kruidenmassages.nl/longkruid.html )
 
De middeleeuwse kruidenboeken vertellen weinig over het gebruik van deze plant. Vroeger gebruikten onze voorouders de plant om er thee tegen longziekten van te maken. Zij dachten dat de bladeren daarvoor dienden, omdat er witte vlekken op komen. Dat deed denken aan longen. (signatuurleer).
Met de kleurrijke bloemetjes kan men rauwkostsalades versieren.

 



Disclaimer bij het gebruik van deze blog

"Wilde planten in Brugge" is niet verantwoordelijk voor eventuele schade, van welke aard dan ook, als gevolg van het gebruik van planten voor medische of culinaire doeleinden.  “Wilde planten in Brugge” kan niet aansprakelijk gesteld worden voor aanspraken die voortkomen uit de verkeerde determinatie van een kruid of het verkeerde gebruik ervan in de ruimste zin van het woord. Dit artikel vervangt niet het deskundig advies van een arts of een erkend fytotherapeut.

 

 

 




 

Geen opmerkingen: