Overblijvende ossentong

Overblijvende ossentong - Pentaglottis sempervirens.

 

Hier in de Westmeers tegen een gevel.
De overblijvende ossentong valt in het voorjaar op door de helblauwe, kleine bloemetjes. De plant zelf is bovendien niet klein; meestal 50 cm of meer.

Ze zijn makkelijk te herkennen als je er oog voor hebt, vanwege de witte stippen op het blad. Die stippen zijn overigens niet altijd even duidelijk.

...

De geslachtsnaam ‘Pentaglottis’ komt van ‘penta’ is vijf en ‘glottis’ is tong. Met vijf schubben in tongvorm op de bloemkroon. De soortaanduiding ‘sempervirens’ betekent altijd groen.

De Nederlandse naam ‘ossentong’ heeft betrekking op de ruwheid van het blad, dat als een ossentong aanvoelt.

Een bijzonderheid van de plant is dat de vruchten een mierenbroodje bezitten. Dit is een aanhangsel aan de zaden, waarop mieren verzot zijn en daarom met de zaden gaan slepen en zodoende voor de verspreiding ervan zorgen.

 

Disclaimer bij het gebruik van deze blog

"Wilde planten in Brugge" is niet verantwoordelijk voor eventuele schade, van welke aard dan ook, als gevolg van het gebruik van planten voor medische of culinaire doeleinden.  “Wilde planten in Brugge” kan niet aansprakelijk gesteld worden voor aanspraken die voortkomen uit de verkeerde determinatie van een kruid of het verkeerde gebruik ervan in de ruimste zin van het woord. Dit artikel vervangt niet het deskundig advies van een arts of een erkend fytotherapeut.