Wilde planten in Brugge: Zevenblad - Aegopodium podagraria

zondag 25 juni 2023

Zevenblad - Aegopodium podagraria

Over het zevenblad hebben we het wel al eens eerder gehad. Elke keer dat ik een bezoek breng aan het begijnhof te Brugge valt het mij op hoeveel zevenblad er staat in de nabijheid van het Mariakapelletje van O.L.V. van Banneux. In 1946 kwam er een kleine kapel, toen de muur er gebouwd werd voor de huisjes 8 tot 20. Het Mariabeeld werd erin geplaatst en is er sindsdien ook gebleven. Het werd het begin van een volkse verering voor de “Maagd der Armen”.

Over het zevenblad nu!

Zevenblad is een vaste plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). De plant groeit op beschaduwde plaatsen in heggen, tuinen, wegbermen en akkerranden op vochtige of bemeste grond. De plant wordt ook hanenkam, tuinmansverdriet en heers genoemd.

(Wikipedia)

De plant is gemakkelijk te herkennen. Het heeft glanzende, driehoekige of hartvormige bladeren met gekartelde randen die op lange stelen groeien. En als je de blaadjes telt... In het late voorjaar of de vroege zomer produceert zevenblad trossen kleine, witte bloemen die in bloemschermen zijn gerangschikt.

Het is een krachtige en invasieve vaste plant, wordt ongeveer 60 cm hoog en verspreidt zich snel via de wortels. Het is moeilijk uit te roeien omdat elk klein stukje wortel dat in de grond achterblijft snel terug groeit. Hoewel het af en toe wordt gekweekt als bodembedekker in de wildere delen van de tuin - struiken en sterk groeiende bollen zoals sommige lelies groeien er heel goed doorheen - is het te krachtig voor de meeste andere kruidachtige soorten.

De wetenschappelijke naam Aegopodium podagraria voor zevenblad, ook wel geitenpoot genoemd, is afgeleid van de Griekse woorden "aigeos" voor geit en "podos" voor voet, aangezien de vorm van de bladeren doet denken aan een geitenpoot. Volgens de middeleeuwse signatuurtheorie werd zevenblad in de natuurgeneeskunde gebruikt om jicht in de voeten te behandelen. Het gebruik ervan bij reuma is ook gedocumenteerd

Ondanks zijn reputatie als lastig “onkruid” werd zevenblad vroeger gebruik in de traditionele kruidengeneeskunde en heeft het vele culinaire toepassingen. Inderdaad, het werd in de Middeleeuwen verbouwd als voedselgewas en als geneeskrachtig kruid. Het werd voornamelijk gebruikt als voedsel dat jicht kon tegengaan, één van de (neven-)effecten van het rijke voedsel dat in die tijd door monniken en bisschoppen werd gegeten. Vandaar dat het ook wel eens ‘jichtkruid’ wordt genoemd.

De Zwitserse kruidendokter Künzle, die zich in het begin van de 20e eeuw intensief bezighield met zevenblad, raadde versgemalen zevenblad zelfs aan als inlegzolen tegen reuma.

De jonge bladeren kunnen worden geconsumeerd als groene bladgroente en hebben een milde, selderijachtige smaak. Bladeren kunnen worden gebruikt in salades, soepen of in gekookte gerechten. Ze verliezen veel volume tijdens het koken, dus het kan nodig zijn om meer te verzamelen dan je denkt nodig te hebben.

De bloemen zijn ook eetbaar en smaken zoeter dan de rest van de plant. Ze zijn geschikt voor het op smaak brengen van kruidenlimonades, azijn en olie. De stengels en knoppen zijn ook lekker als groente. De bladeren en de wat pittiger zaden kunnen worden gedroogd en vermalen tot een poeder en vormen een interessante specerij voor soepen en sauzen.

Dit recept voor een quiche van zevenblad smaakt geweldig.

Ingrediënten:

100 g sjalotjes (fijn gesneden)

100 g geblancheerd zevenblad

3 eieren

150 ml volle yoghurt

150 ml slagroom

50 gram geraspte kaas (naar keuze)

nootmuskaat

zout en peper

Fruit de ui tot deze net glazig is, voeg dan het zevenblad toe, roer en bak nog een minuut.

Klop de eieren, kaas, yoghurt, room, nootmuskaat, zout en peper door elkaar.

Verwarm de oven voor op 200°C.

Bekleed een beboterde quichevorm met het deeg en giet de vulling erin.

Bak 30-35 minuten of tot het gerezen en goudbruin

Op Plantaardiger.nl vonden we nog een leuk recept voor zevenbladsoep met groene linzen. Zie: https://plantaardiger.nl/zevenblad-soep-met-groene-linzen/