De rietorchis is een Europese orchidee van het geslacht Dactylorhiza (handekenskruiden). Het taxon wordt beschouwd als een ondersoort van Dactylorhiza majalis, die vooral voorkomt in vochtige biotopen.
Het determineren van orchideeën is niet altijd gemakkelijk. Ik deed een beroep op Obsidentify en die gaf 90% zekerheid de gewone rietorchis op. Rietorchis is één van de meest algemene orchideeën van de Lage Landen. In het grasland van het domein van Tillegem (Brugge) bloeien ze massaal met honderden exemplaren tegelijk, wat een prachtig gezicht is.
De Gewone rietorchis is talrijker dan de gevlekte vorm. Gewone rietorchis heeft ongevlekte bladeren en het honingmerk in de bloem heeft overwegend stipjes en korte lijntjes. De bloeitijd is van eind mei tot half juli.
De rietorchis verspreidt zich via stoffijn zaad. Voor het overleven als plant is zij aangewezen op een symbiose met een bodemschimmel. De zaden kiemen mogelijk het beste op grond waar al orchideeën op groeien.
De rietorchis groeit op niet te voedselrijke, natte grond met een basische invloed hetzij van het grondwater, hetzij van de bodem zelf. Hij komt voor in veel verschillende biotopen zoals weilanden, kleiputten, bosopslag en moerassen. (Bron: https://www.herbarium.be/plant/rietorchis-dactylorhiza-praetermissa/)
Rietorchis is één van de meest heterogene soorten uit de groep van de brede orchís, waarvan ze trouwens nog steeds als ondersoort beschouwd wordt door andere flora-auteurs. In België is de soort voor het eerst vermeld in 1929 (HOUZEAU DE LEHAIE 1929).
Rietorchis gedraagt zich onder geschikte omstandigheden invasief: de soort kan op korte tijd uit het niets verschijnen en grote populaties opbouwen. Daarom is ze te beschouwen als een van de meest 'ruderale` soorten onder de inheemse orchideeën. (Bron: https://www.ecopedia.be/planten/rietorchis)
De tamelijk lichtgroene bladen staan vrij stijf schuin rechtop en maken meestal een hoek van minder dan 30° makend met de stengel. Ze staan dus minder uit en wijzen meer omhoog dan die van brede orchis. Ze zijn langwerpig en vier tot zes keer zo lang als breed. De grootste breedte zit in of onder het midden. Aan de top zijn ze vaak iets kapvormig. De bladen kunnen ongevlekt zijn of er zijn in de onderste helft ringvormige en hogerop kleinere, gevulde vlekken aanwezig. De middelste stengelbladen bereiken meestal de onderste bloemen niet.
(Bron: https://wilde-planten.nl/rietorchis.htm)
Disclaimer:
"Wilde planten in Brugge" is niet verantwoordelijk voor eventuele schade, van welke aard dan ook, als gevolg van het gebruik van planten voor medische of culinaire doeleinden. “Wilde planten in Brugge” kan niet aansprakelijk gesteld worden voor aanspraken die voortkomen uit de verkeerde determinatie van een kruid of het verkeerde gebruik ervan in de ruimste zin van het woord. Dit artikel vervangt niet het deskundig advies van een arts of een erkend fytotherapeut.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten