zaterdag 23 april 2016

Hondsdraf

Hondsdraf - Glechoma hederacea
 
Deze plant hoort bij de lipbloemigen. De blauwe bloemen komen in maart om de hoek piepen en dat doen ze tot ongeveer juni. Het kruid groeit over de grond en kan stengels krijgen van 30 cm lang. Hij doet het praktisch overal.
Het woord Hondsdraf is afkomstig van gont-rave, dit is een oud Germaans woord. (Gont = zweer / etter en rave = rank.) “Zweerrank” betekent dus gewoon “wondkruid”. Vanouds werd het kruid gebruikt als kruid tegen zwerende of ontstoken wonden. Men kauwde op het blad en legde het op ontstoken wonden om het te laten genezen.
De eerste blaadjes van de hondsdraf gaan in de sla. De prachtige blauwe bloemen dienen om borrelhapjes te versieren.
Hondsdraf smaakt lekker in de soep, sla, kruidenboter, omelet, gehakt en aardappels. De blaadjes zijn het smakelijkst in april en mei. Ze hebben een aromatische geur en een beetje bittere, kruidachtige smaak. Onze voorouders gebruikten het kruid tegen allerlei kwalen. Dat was nog niet zo dom want 100 g verse scheuten bevat ongeveer 50 mg vitamine C. Tegenwoordig hoor je maar weinig over het medicinaal gebruik.
Als je je netelt kan je twee dingen doen. Je kan je verzoenen met de gedachte dat het mierenzuur in de brandnetels goed is tegen reuma en jicht. Of je kan een blaadje hondsdraf zoeken en dat over de zere plek wrijven. Meestal groeit dat plantje wel ergens in de buurt van de brandnetel.
(bron: Danielle Houbrechts:
http://www.kruidjes.be/index.php)
 


 

Ik kan iedereen die meer over kruiden wil lezen de website van Danielle Houbrechts ten zeerste aanbevelen.

Van maart tot juni worden de bladeren van hondsdraf gebruikt vanwege hun aroma. Je kunt ze rauw eten om de adem te verfrissen of ze gebruiken om the, kruidenlikeur, kruidenwijn, schnaps en bier mee te kruiden, of als aroma voor kruidenolie. Het malse blad en de malse scheuttoppen lenen zich van maart tot mei uitstekend als toevoeging in salades, soepen, eiergerechten, quiche, eenpansgerechten, kruidenkaas ...

De bloemen kunnen van april tot eind juni gebruikt worden als decoratie in salades.

De smaak van deze bij kneuzing heel aromatische en eetlustopwekkend geurende plant is bitter aromatisch. De bloemen smaken aangenaam zoetig.
(bron: Eetbare wilde planten, Steffen Guido Fleischhaur, Jürgen Guthmann en Roland Spielberger)

Een ideale plant om de restanten van bewerkt voedsel af te voeren uit ons lichaam. De plant moet je waarschijnlijk wel even zoeken. Het is een plant die zich graag verschuilt in het gras, achter struiken en in de schaduw. Toch is het een veelvoorkomend oud geneeskruid. Een kruid die vanwege de milde werking ook zeer geschikt is voor (kleine) kinderen.

De plant bevat verschillende mineralen, zoals Kalium, Calcium en Silicium, maar ook (echte!) vitamine B en C zijn rijkelijk aanwezig in dit kruid. Hondsdraf is een kruid die verwerkt kan worden in soep, salade, in een gebakken ei of wat voor gerecht dan ook. Je kunt er ook een kopje thee van zetten door water wat net van de kook af is over het kruid te gieten. Laat even trekken voordat je het opdrinkt. De smaak is wel erg overheersend, dus begin met een kleine hoeveelheid.

Het uiterlijk van het blad maakt het makkelijk voor ons om te onthouden waar de plant voor te gebruiken is. Het blad lijkt met een beetje fantasie op een nier én op een oor. Twee gebieden waarbij de plant uitstekend van dienst kan zijn.
Wil je meer weten over het gebruik van Hondsdraf, bezoek dan eens de website van Andrea Bleeker. Zeer interessante informatie op een toegankelijke manier gebracht.
 

Disclaimer bij het gebruik van deze blog


Raadpleeg altijd een arts of een gehomologeerd fytotherapeut voor je planten medicinaal of culinair gebruikt!
"Wilde planten in Brugge" is niet verantwoordelijk voor eventuele schade, van welke aard dan ook, als gevolg van het gebruik van planten voor medische of culinaire doeleinden.
De artikels in deze blog vervangen niet het deskundig advies van een professioneel, erkend therapeut.




Geen opmerkingen: